
سل
- عامل:
باسيل سل. هر چه طفل کوچکتر باشد بيمارى براى او خطرناکتر است.
درست است که شيمى درمانىهاى جديد، بيمارى سل را به کلى معالجه مىکند اما اطفال را بايد از بزرگسال و يا کودک مسلولى که دچار بيمارى سل بار (يعنى قابل سرايت به ديگران) است دور نگهداشت.
هر وقت طفل شما بىاشتهاء است، از وزن او کاسته مىشود، تب مىکند، سرفه مىکند يا بعد از بيمارىهائى مانند گريپ، سرخک، و يا سياه سرفه، مجدداً سرحال نمىآيد بايد به سل فکر کنيد. گاهى يک کودک مبتلاء نبايد. در هر حال در موارد مشکوک به سل، بايد طفل دقيقاً مورد آزمايش قرار بگيرد.
امروزه به والدين گوشزد مىشود که از تست توبرکولدز غافل نباشند. مادرانى يافت مىشوند که وقتى تست جواب مثبت مىدهد، بىنهايت نگران مىگردند و دستهٔ ديگر برعکس بىدقت از کنار آن مىگذرند. هر دو دسته در اشتباه هستند. هنگامى که تست سل انجام مىشود ناحيه متورم شده و تاول مىزند يعنى جواب مثبت مىدهد اين نشانه آن است که بدن با سل آشنا شده است ولى شخص بيمار نيست. اگر نوزادى و يا اطفال تا قبل از سه سالگى به اين تست جواب مثبت دادند بايد آنها را در بيمارستان، و يا در منزل توسط متخصص اطفال تحت نظر گرفت و با داروهاى جديد به مداوا پرداخت.
در هر حال بايد توسط اشعهٔ رونتگن طفل را مورد آزمايش قرار داد. چيزى که والدين با آن مخالف هستند، حتى شما نيز حتماً دربارهٔ اين اشعه عکسبردارى مطالبى شنيدهايد، اما توجه داشته باشيد اولاً آن طورى که شايع است خطر وجود ندارد و ثانياً يک خطر احتمالى در مقابل يک خطر حتمى قرار دارد. يعنى عکسبردارى متعادل اگر خطرى داشته باشد بهطور حتم بسيار ناچيز است در حالىکه اگر بيمارى کودک شما شناخته نشود و معالجه صورت نگيرد، مىدانيد که خطر و پيامد چقدر زياد وحشتناک خواهد بود؟
دربارهٔ شناسائى وضيعت و مسائل و مشکلات مربوط به دوران بيمارى بهتر است با طبيب خود مشورت نمائيد.